Troost
Dat een fotoherinnering ook troost geeft aan mensen kan ik zelf beamen. Op 19 mei 2022 zijn onze dieren getroffen door vogelgriep. Een aantal dieren hadden een besmetting met Hoogpathogene Aviaire Influenza (HPAI). 40 jaar hobby in 1 dag weg. Geruimd. Totaal in shock en een traumatische ervaring rijker.
De eerste weken kan ik mij niet eens meer goed herinneren. Starend naar de lege hokken besef ik dat ik nog een complete herinnering in mijn computer heb staan. Duizenden foto's van al onze mooie dieren. De eerste tijd heb ik totaal geen behoefte om hier naar te kijken. Maar nu ben ik toch blij dat we deze herinnering nog hebben. Met weemoed kijk ik nu soms terug naar de foto's. Precies wetend waarom en wanneer die foto is gemaakt. Herinneringen komen weer tot leven. De foto van de Goudfazanten was mijn trots. Die moest ik eens maken voor een opdracht tijdens mijn foto-opleiding. Je ziet hier de verschillende kleuren van de dieren. De Goudfazanten hadden we voor onze eigen collectie. Gewoon, omdat we ze zo mooi vonden. Door iedereen werden ze bewonderd. Perfect van type, bouw en kleur. Onze trots! Deze foto hangt dan ook in onze hal. Een blijvende herinnering, en als ik ervoor stil blijf staan geeft het mij nu toch wat troost.
Het mooie van foto's is dat je er bij weg kunt dromen. Terug in de tijd, herinneringen ophalen, er troost uit halen. Hoe prachtig is dat toch!
